[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text]
Na enkele jaren niet gedanst te hebben, heb ik recent mijn Kizomba danslessen weer opgepakt. Na de tweede lesavond besloot ik mee te gaan naar een Kizomba feestje elders in de stad. Nog even twijfel, want het wordt dan een korte nacht (ik ben altijd vroeg wakker). Maar mijn gevoel zei dat ik gewoon moest gaan. En aangezien ik leef in het principe dat als het gevoel goed is, je je mind er niet moet laten tussenkomen met allerlei (praktische) bezwaren en twijfels, op de fiets gestapt en gewoon alleen ernaar toe gegaan.
Dansschoenen aan en even rondkijken. Er wordt gedanst door zo’n 15 stellen, enkele mensen zitten of staan aan de kant. Ik word gevraagd te dansen door een man met Afrikaans uiterlijk en accepteer de uitnodiging. En we dansen samen meer dan een uur, tot mijn voeten pijn doen van het dragen van hoge hakken en het feestje op zijn einde loopt…
Het was sensueel, het waren subtiele bewegingen, ik kon me (bijna) volledig laten leiden door zijn handen en lijf. Het was zonder gevoel van ‘ben ik wel goed genoeg;’ (want ik heb niet heel veel Kizomba ervaring), het was zonder oordeel (wat zullen anderen er van vinden dat ik zo lang met dezelfde man dans) en zonder gevoel dat de man in kwestie andere intenties had (Kizomba dans je fysiek heel close met een partner). En kort voor twaalf uur stap ik terug op mijn fiets naar huis. Op blote voeten… omdat dat ook is wie ik ben.
Ik realiseer me maar weer eens hoe bevrijdend het is om oordeelloos te leven. En van hoever ik kom daarin. Geen oordeel over wat andere mensen denken of vinden. Geen oordeel over mezelf. Gewoon je gevoel volgen, omdat het leven je dan precies op de juiste plek op het juiste moment brengt. En laat dat sensuele vrouwelijke nou precies zijn waar ik mezelf nog meer mag gunnen….
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]